دانلود مقاله کاربرد ریاضی در کامپیوتر word


برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید

 دانلود مقاله کاربرد ریاضی در کامپیوتر word دارای 23 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله کاربرد ریاضی در کامپیوتر word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله کاربرد ریاضی در کامپیوتر word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن دانلود مقاله کاربرد ریاضی در کامپیوتر word :

کاربرد ریاضی در کامپیوتر

در ریاضیات معاصر ایران به خصوص در 40 سال اخیر تلاش های ارزنده ای برای توسعه تشکل ها و انجمن ها ی ریاضی و انتشار مجلات و کتب ارزشمند صورت گرفته است .

با گسترش دامنه ی ارتباطاط و رشد فناوری و تولید رسانه های جدید و در راس آن اینترنت دامنه ی نیاز ها و حوزه ی فعالیت تشکل ها محتاج باز نگری و باز تولید فر آورده هایی مناسب است .

گسترش و تنوع عمومی کردن و دسترسی به اطلاعات ، هویت بخشی به افراد ، انتقال ساده و سریع اطلاعات ، دو سویه بودن رسانه وایجاد حق انتخاب همگی از پیام های این رسانه ی نو پا یعنی اینترنت است .

گر چه نزدیک به 20 سال از عمر اینترنت در جهان می گذرد ، ولی سابقه ی استفاده از آن در کشور ما کوتاه است و از آن کوتاه تر پدیده ی تولید صفحات شخصی یا همان وبلاگ نویسی است . این نوشتار ورودی است به پدیده ی نوپا و رو به گسترش وبلاگ نویسی با تاکید ویژه ای بر وبلاگ نویسی .
وبلاگ چیست؟

لابد نشر و آن هم نشر الکترونیک و بلاخص نشر الکترونیک ریاضی را تاکنون بار ها شنیده اید . کلمه ای که ظاهر دهان پر کنی دارد و گاهی چالش بر انگیزو تا حدی غیر جذاب است .
علم ریاضی قانون مند کردن تجربیات طبیعی است که در کیاهان و بقیه مخلوقات مشاهده می کنیم . علوم ریاضیات این تجربیات را دسته بندی و قانون مند کرده و همچنین توسعه می دهد .
ریاضیات بر خلاف تصور بعضی از افراد یک سری فرمول و قوائد نیست که همیشه و در همه جا بتوان از آن استفاده کرد بلکه ریاضیات درست فهمیدن صورت مسأله و درست فکر کردن برای رسیدن به جواب است و برای به دست آوردن این توانایی دانشجو باید صبر و پشتکار لازم را داشته باشد .
از کاربرد های کامپیوتر در ریاضیات که کمتر کسی از آن بی خبر است استفاده از نرم افزار های ماشین حساب های چند منظوره علمی متنوع و همه فن حریف می باشد .
یک نوع ماشین حساب همراه windows بوده و نیز می توان ماشین حساب های علمی که دارای امکانات زیادی نسبت به ماشین حساب همراه windows هستند را از سایت زیر Download نمود :
www.calculator.org Site :
سایت دیگری نیز وجود دارد :
Site :www. Download.com
رمز گشایی ، علم و هنر استفاده از ریاضیات در ایمن سازی اطلاعات
رمز نگاری علم کد ها و رمز هاست . در اینترنت ریاضیات مهم ترین وسیله برای حفظ پیغام ها و مبادلات مالی است . ریاضیات ابزار اصلی فشرده سازی اطلاعات ، کد گذاری و تصحیح خطا در انتخاب فایل های بزرگ است . ریاضیات مبنای بانک های اطلاعاتی برای مدیریت آدرس های الکترونیکی و جست و جو در وب و وسیله ی مسیر یابی پیغام ها و مدیریت شبکه هاست . اصولاً ریاضیات از جمله موارد پایه در یک سیستم رمز نگاری کد یا رمز اطلاق می گردد . در حالت کلی از واژه ی رمز نگاری تحت عنوان تغییر پیام ( غالباً ساده و متنی ) به متن رمزی یا کد دار یاد می شود و تنها کسی که به اصول رمز گشایی متون کد دار می تواند واقف باشد قادر به خواندن پیام های کد دار می باشد .

رمز نگاری استفاده از الگوریتم های مختلف ریاضی برای تبدیل اطلاعات به قالبی است که توسط سایرین قابل فهم نباشد . برای مثال : هنگامی که شما ایمیلی را روی اینترنت ارسال می کنید متن آن به راحتی توسط هر کسی که سر راه قرار گیرد قابل دیدن و خواندن است . اما اگر یک ایمیل رمز نگاری شود محتوای آن توسط کسانی که الگوریتم و کلید رمز را ندانند قابل ههم نیست .

رمز نگاری دو جزء اصلی دارد : یک الگوریتم و یک کلید . الگوریتم یک مبدل یا یک فرمول ریاضی است . کلید یک رشته از ارقام دو دویی [ صفر و یک ] است که به خودی خود بی معنی است .

سیستم های رمز نگاری سنتی « سیستم معیار رمز نگاری داده ها مانند یک صندوق پستی عمل می کنند که تنها دو کلید دارد و این دو کلید در دست گیرنده و فرستنده است . مشکلاتی که در این مورد وجود دارد عبارتند از انتقال این کلید ها به هر دو نفر جدید که با هم ارتباط برقرار می کنند . مدیریت مجموعه ی بزرگی از کلید ها برای کسی که با اشخاص زیادی مرتبط است . سیستم های کلید عمومی به صندوق های پستی باز تشبیه شده اند که فرستنده ای که می خواهد یک پیام در آن قرار دهد می تواند در آن را به سرعت ببندد و تنها صاحب صندوق پستی که همان گیرنده است می تواند در صندوق پستی را باز کند ، یعنی هر شخصی می تواند یک پیام را برای یک گیرنده دل خواه به رمز در آورد ولی تنها خود گیرنده می تواند پیام را رمز گشایی کند .

به رمز در آوردن یک پیام در سیستم کلید عمومی مستلزم دانستن دو عدد بزرگ است که آن ها را کلید عمومی می نامند . برای رمز گشایی یک پیام نیاز به دانستن عددی دیگر است و این همان کلید خصوصی است که فقط گیرنده از آن آگاهی دارد . در مراحل رمز نگاری و رمز گشایی از حساب پیمانه ای ـ نوعی حساب که عملیات آن شبیه کارکرد عقربه های ساعت است ـ استفاده می شود .

امنیت در اینترنت به اندازه ی امنیت در خزانه ی بانک مهم است . مسائل ایمنی شامل شامل خصوصی بودن پسغام ها ، کامپیوتر های پیوسته به شبکه ی اینترنت قابل اعتماد بودن مبادلات مالی و بسیاری مباحث دیگرند . برای مثال بازار تجاری سریعاً رو به رشد در اینترنت اتکای زیادی به رمز های محرمانه ای دارد که برای ابداع آنها دستاورد چند ساله نظریه اعداد با کشفیات دو دهه ی اخیر ترکیب شده اند .

ریاضی نوعی علم پایه است!
– علم پایه ، مادر علوم زیرشاخه اش است!
– علم زیر شاخه از همان جنس علم مادرش است!
– علم مادر از جنس علوم زیرشاخه اش نیست!

ریاضی فقط علم مادر که علوم دیگه روش ساخته میشن. اگه این قسمت لَنگ بزنه، بقیه قسمت ها هم نمیتونن به زندگیشون ادامه بدن!

مهندسی ، نوعی رشته ریاضیه! ولی ریاضی مهندسی نیست!
امّا نکته دقیقاً اینجاست که اگه ریاضی نباشه، مهندسی دیگه نمیتونه از جنس ریاضی باشه و دیگه مهندسی نیست!

پس مهندسی که بگه “من که رشتم مهندسیه مکانیکه ;. یا رشتم مهندسیه کامپیوتره ; یا رشتم مهندسی بیوتکنولوژی ; ریاضی می خوام چیکار ؟” داره اشتباه میکنه !

حالا کاربرد ریاضی در کامپیوتر چیه ؟

وقتی میگیم کاربر ریاضی در کامپیوتر ، منظور استفاده از نرم افزار MATLAb یا Mathematical سا غیره نیست! گرچه این نرم افزار های فوق العاده قدرتمند یکی از کاربرد های ریاضی هستند اما ;

رشته کامپیوتر علمیست که ابزار برنامه نویسی و برنامه سازی و همچنین مبانی کامپیوتر و سیستم عامل و غیره رو آموزش میده.

 

تمامی نرم افزار های برنامه نویسی نظیر JAVA, .NET, SQL, Prolog, PHP و غیره، بر اساس منطق ریاضی غیر قابل اشتبا نوشته شده اند و شرکت های بزرگ نرم افزاری همواره از متخصصین ریاضی به عنوان اصلی ترین مهره های برنامه سازی و طراحی استفاده کرده اند.

 

مسلماً یک کارشناس ریاضی ، با درک منطق موجود در رشته ای مثل کامپیوتر، می تونه به راحتی ابزار مربوط به این رشته رو بدست بیاره. اما یک مهندس کامپیوتر، اگرچه با دستگاهی سر و مار داره که کاملاً منطقیه و همواره برنامه نویسان فوق العاده منطقی هستند، اما شاید به راحتی نتونه تغییر رشته بده و وارد رشته ای مثل مکانیک یا نساجی بشه!

در صورتی که یک کارشناس ریاضی انجام چنین کاری براش راحت تره. چون راحت تر میتونه مفاهیم موجود تو همچین رشته هایی رو درک کنه ، ولی هیچ وقت هم ممکنه به اندازه یک مهندس نرم افزار با ابزارهای برنامه نویسی آشنا نشه، ولی احتمال بالایی داره که برنامه نویس بهتری بشه!

 

کامپیوتر یا رایانه
رایانه
رایانه، یا کامپیوتر (به انگلیسی: Computer) ماشینی است که برای پردازش اطلاعات استفاده می‌شود.

نام
در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به کسی می‌گفتند که محاسبات ریاضی را (بدون ابزارهای کمکی مکانیکی) انجام می‌داد. بر اساس «واژه‌نامه ریشه‌یابی Barnhart Concise» واژه کامپیوتر در سال 1646 به زبان انگلیسی وارد گردید که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال 1897 به ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر» به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های بزرگ جنگی توسط ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد.
در اوایل دهه 50 میلادی هنوز اصطلاح ماشین‌ حساب (computing machines) برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر (computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوائل دهه 1340 بود و در فارسی از آن زمان به آن «کامپیوتر» می‌گفتند. واژه رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده و به‌تدریج جای «کامپیوتر» را گرفت.
برابر این واژه در زبان‌های دیگر حتما همان واژه زبان انگلیسی نیست. در زبان فرانسوی واژه “ordinateur”، که معادل «سازمان‌ده» یا «ماشین مرتب‌ساز» می‌باشد به‌کار می‌رود. در اسپانیایی “ordenador” با معنایی مشابه استفاده می‌شود، همچنین در دیگر کشورهای اسپانیایی زبان computadora بصورت انگلیسی‌مآبانه‌ای ادا می‌شود. در پرتغالی واژه computador به‌کار می‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معنای «محاسبه کردن» می‌باشد. در ایتالیایی واژه “calcolatore” که معنای ماشین حساب بکار می‌رود که بیشتر روی ویژگی حسابگری منطقی آن تاکید دارد. در سوئدی رایانه “dator” خوانده می‌شود که از “data” (داده‌ها) برگرفته شده‌است. به فنلاندی “tietokone” خوانده می‌شود که به معنی «ماشین اطلاعات» می‌باشد. اما در زبان ایسلندی توصیف شاعرانه‌تری بکار می‌رود، «tlva» که واژه‌ایست مرکب و به معنای «زن پیشگوی شمارشگر» می‌باشد. در چینی رایانه «dian nao» یا «مغز برقی» خوانده می‌شود. در انگلیسی واژه‌ها و تعابیر گوناگونی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز («data processing machine»).

معنای واژه‌ی فارسی رایانه
واژه‌ی رایانه از مصدر رایانیدن ساخته شده که در فارسی میانه به شکلِ ryndan و به معنای «مرتّب کردن، نظم بخشیدن و سامان دادن» بوده است. این مصدر در زبان فارسی میانه یا همان پهلوی کاربرد فراوانی داشته و مشتق‌های زیادی نیز از آن گرفته شده بوده. در زبان فارسی نو یا همان فارسی (دری) این فعل و مشتق‌هایش به کار نرفته‌اند. برایِ مصدر رایانیدن/ رایاندن در لغتنامه‌ی دهخدا چنین آمده:
رایاندن . [ دَ ] (مص) رهنمائی نمودن به بیرون . هدایت کردن . (ناظم الاطباء). اما در مآخذ دیگر دیده نشد.
و گویا تنها در واژه‌نامه‌ی ناظم‌الاطبّا آمده است.
شکلِ فارسی میانه‌ی این واژه ryndan بوده و اگر می‌خواسته به فارسی نو برسد به شکل رایانیدن/ رایاندن درمی‌آمده. (بسنجید با واژه‌یِ فارسیِ میانه‌یِ ghndan که در فارسیِ نو آگاهانیدن/ آگاهاندن شده است).
این واژه از ریشه‌یِ فرضیِ ایرانیِ باستانِ –radz* است که به معنایِ «مرتّب کردن» بوده. این ریشه به‌صورتِ –rad به فارسیِ باستان رسیده و به شکلِ ry در فارسیِ میانه (پهلوی) به‌کار رفته. از این ریشه ستاک‌هایِ حالِ و واژه‌هایِ زیر در فارسیِ میانه و نو به‌کار رفته‌اند:

• --rdz-a*یِ ایرانیِ باستان > --ry ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ آرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود.
• -pati-rdz-a*یِ ایرانیِ باستان > -p-ry ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ پیرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود؛ و
• -rdz-ta*یِ ایرانیِ باستان > rst ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ راستِ فارسیِ نو دیده می‌شود.
این ریشه‌یِ ایرانی از ریشه‌یِ هندواروپاییِ -re* به معنایِ «مرتّب کردن و نظم دادن» آمده است. از این ریشه در
• هندی rj-a به معنیِ «هدایت‌کننده، شاه» (یعنی کسی که نظم می‌دهد)؛

• لاتینی rect-us به معنیِ «راست، مستقیم»،
• فرانسه di-rect به معنیِ «راست، مستقیم»،
• آلمانی richt به معنیِ «راست، مستقیم کردن» و

• انگلیسی right به معنیِ «راست، مستقیم، درست»
برجای مانده است.
در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= /e/ در فارسی رسمی ایران و /a/ در فارسی رسمی افغانستان و تاجیکستان) را به ستاکِ حالِ فعل‌ها می‌چسبانند تا نامِ ابزارِ آن فعل‌ها به‌دست آید (البته با این فرمول مشتق‌های دیگری نیز ساخته می‌شود، امّا در اینجا تنها نامِ ابزار مدِّ نظر است)؛ برای نمونه از
• مالـ- (یعنی ستاکِ حالِ مالیدن) + -ـه، ماله «ابزار مالیدنِ سیمان و گچِ خیس»
• گیر- (یعنی ستاکِ حالِ گرفتن) + -ـه، گیره «ابزار گرفتن»

• پوشـ- (یعنی ستاکِ حالِ پوشیدن) + -ـه، پوشه «ابزار پوشیدن» (خود را جایِ کاغذهایی بگذارید که پوشه را می‌پوشند!)
• رسانـ- (یعنی ستاکِ حالِ رساندن) + -ـه، رسانه «ابزار رساندنِ اطّلاعات و برنامه‌هایِ دیداری و شنیداری» حاصل می‌گردد.
در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= e- یا همان a-) را به ستاکِ حالِ “رایانیدن” یعنی رایانـ- چسبانده‌اند تا نامِ ابزارِ این فعل ساخته شود؛ یعنی “رایانه” به معنایِ «ابزارِ نظم بخشیدن و سازماندهی ( ِ داده‌ها)» است.

احتمال می‌رود که سازندگان این واژه به واژه‌یِ فرانسویِ این مفهوم، یعنی ordinateurتوجّه داشته‌اند که در فرانسه از مصدرِ ordre «ترتیب و نظم دادن و سازمان بخشیدن» ساخته شده. به هرحال، معنادهیِ واژه‌یِ رایانه برایِ این دستگاه جامع‌تر و رساتر از کامپیوتر است. یادآور می‌شود که computerبه معنایِ «حسابگر» است، حال آن‌که کارِ این دستگاه براستی فراتر از “حساب کردن” است.

تاریخچه
در گذشته دستگاه‌های مختلف مکانیکی ساده‌ای مثل خط‌کش محاسبه و چرتکه نیز رایانه خوانده می‌شدند. در برخی موارد از آن‌ها به‌عنوان رایانه آنالوگ نام برده می‌شود. چراکه برخلاف رایانه‌های رقمی، اعداد را نه به‌صورت اعداد در پایه دو بلکه به‌صورت کمیت‌های فیزیکی متناظر با آن اعداد نمایش می‌دهند. چیزی که امروزه از آن به‌عنوان «رایانه» یاد می‌شود در گذشته به عنوان «رایانه رقمی (دیجیتال)» یاد می‌شد تا آن‌ها را از انواع «رایانه آنالوگ» جدا سازند.
رایانه یکی از دو چیز برجسته‌ای است که بشر در سده بیستم اختراع کرد. دستگاهی که بلز پاسکال در سال 1642 ساخت اولین تلاش در راه ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار بود. پاسکال آن دستگاه را که پس از چرتکه دومیت ابزار ساخت بشر بود، برای یاری رساندن به پدرش ساخت. پدر وی حسابدار دولتی بود و با کمک این دستگاه می‌توانست همه اعدادشش رقمی را با هم جمع و تفریق کند.[1]
لایبنیتز ریاضی‌دان آلمانی نیز از نخستین کسانی بود که در راه ساختن یک دستگاه خودکار محاسبه کوشش کرد. او در سال 1671 دستگاهی برای محاسبه ساخت که کامل شدن آن تا 1964 به درازا کشید. همزمان در انگلستان ساموئل مورلند در سال 1673 دستگاهی ساخت که جمع و تفریق و ضرب می‌کرد.
در سده هژدهم میلادی هم تلاش‌های فراوانی برای ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار انجام شد که بیشترشان نافرجام بود. سرانجام در سال 1875 میلادی استیفن بالدوین نخستین دستگاه محاسب را که هر چهار عمل اصلی را انجام می‌داد، به نام خود ثبت کرد.
از جمله تلاش‌های نافرجامی که در این سده صورت گرفت، مربوط به چارلز بابیچ ریاضی‌دان انگلیسی است. وی در آغاز این سده در سال 1810 در اندیشه ساخت دستگاهی بود که بتواند بر روی اعداد بیست و شش رقمی محاسبه انجام دهد. او بیست سال از عمرش را در راه ساخت آن صرف کرد اما در پایان آن را نیمه‌کاره رها کرد تا ساخت دستگاهی دیگر که خود آن را دستگاه تحلیلی می‌نامید آغاز کند. او می‌خواست دستگاهی برنامه‌پذیر بسازد که همه عملیاتی را که می‌خواستند دستگاه برروی عددها انجام دهد، قبلا برنامه‌شان به دستگاه داده شده باشد. قرار بود عددها و درخواست عملیات برروی آن‌ها به یاری کارت‌های سوراخ‌دار وارد شوند. بابیچ در سال 1871 مرد و ساخت این دستگاه هم به پایان نرسید.

کارهای بابیچ به فراموشی سپرده شد تا این که در سال 1943 و در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت آمریکا طرحی سری برای ساخت دستگاهی را آغاز کرد که بتواند مکالمات رمزنگاری‌شده آلمانی‌ها را رمزبرداری کند. این مسئولیت را شرکت IBM و دانشگاه هاروارد به عهده گرفتند که سرانجام به ساخت دستگاهی به نام ASCC در سال 1944 انجامید. این دستگاه پنج تنی که 15 متر درازا و 25 متر بلندی داشت، می‌توانست تا 72 عدد 24 رقمی را در خود نگاه دارد و با آن‌ها کار کند. دستگاه با نوارهای سوراخدار برنامه‌ریزی می‌شد و همه بخش‌های آن مکانیکی یا الکترومکانیکی بود.

 

تعریف داده و اطلاعات
داده به آن دسنه از ورودی‌هایی خام گفته می‌شود که برای پردازش به رایانه ارسال می‌شوند.
اطلاعات به داده‌های پردازش شده می‌گویند.

رایانه‌ها چگونه کار می‌کنند؟
از زمان رایانه‌های اولیه که در سال 1941 ساخته شده بودند تا کنون فناوری‌های دیجیتالی رشد نموده‌است، معماری فون نوِیمن یک رایانه را به چهار بخش اصلی توصیف می‌کند: واحد محاسبه و منطق (Arithmetic and Logic Unit یا ALU)، واحد کنترل یا حافظه، و ابزارهای ورودی و خروجی ( که جمعا I/O نامیده می‌شود). این بخش‌ها توسط اتصالات داخلی سیمی به نام گذرگاه (bus) با یکدیگر در پیوند هستند.
حافظه

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است دستورالعمل‌هایی باشند که به رایانه می‌گویند که چه کاری را انجام دهد باشد. خانه ممکن است حاوی اطلاعات مورد نیاز یک دستورالعمل باشد. اندازه هر خانه، وتعداد خانه‌ها، در رایانه مختلف متفاوت است، همچنین فناوری‌های بکاررفته برای اجرای حافظه نیز از رایانه‌ای به رایانه دیگر در تغییر است(از بازپخش‌کننده‌های الکترومکانیکی تا تیوپ‌ها و فنرهای پر شده از جیوه و یا ماتریس‌های ثابت مغناطیسی و در آخر ترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها خازن روی یک تراشه تنها).

پردازش

تصویری از یک CPU یا واحد پردازشگر مرکزی
واحد محاسبه و منطق یا ALU دستگاهی است که عملیات پایه مانند چهار عمل اصلی حساب (جمع و تفریق و ضرب و تقسیم)، عملیات منطقی (و،یا،نقیض)، عملیات قیاسی (برای مثال مقایسه دو بایت برای شرط برابری) و دستورات انتصابی برای مقدار دادن به یک متغیر را انجام می‌دهد. این واحد جائیست که «کار واقعی» در آن صورت می‌پذیرد.
البته CPUها به دو دسته کلی RISC و CISC تقسیم بندی می‌شوند. نوع اول پردازش‌گرهای مبتنی بر اعمال ساده هستند و نوع دوم پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند. پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده در واحد محاسبه و منطق خود دارای اعمال و دستوراتی بسیار فراتر از چهار عمل اصلی یا منطقی می‌باشند. تنوع دستورات این دسته از پردازنده‌ها تا حدی است که توضیحات آن‌ها خود می‌تواند یک کتاب با قطر متوسط ایجاد کند. پردازنده‌های مبتنی بر اعمال ساده اعمال بسیار کمی را پوشش می‌دهند و در حقیقت برای برنامه‌نویسی برای این پردازنده‌ها بار نسبتاً سنگینی بر دوش برنامه‌نویس است. این پردازنده‌ها تنها حاوی 4 عمل اصلی و اعمال منطقی ریاضی و مقایسه‌ای به علاوه چند دستور بی‌اهمیت دیگر می‌باشند.هرچند ذکر این نکته ضروری است که دستورات پیچیده نیز از ترکیب تعدادی دستور ساده تشکیل شده‌اند و برای پیاده‌سازی این دستورات در معماری‌های مختلف از پیاده‌سازی سخت‌افزاری(معماری CISC) و پیاده‌سازی نرم‌افزاری(معماری RISC) استفاده می‌شود.
(قابل ذکر است پردازنده‌های اینتل از نوع پردازنده مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند.)
واحد کنترل همچنین این مطلب را که کدامین بایت از حافظه حاوی دستورالعمل فعلی اجرا شونده‌است را تعقیب می‌کند، سپس به واحد محاسبه و منطق اعلام می‌کند که کدام عمل اجرا و از حافظه دریافت شود و نتایج به بخش اختصاص داده شده از حافظه ارسال گردد. بعد از یک بار عمل، واحد کنترل به دستورالعمل بعدی ارجاع می‌کند(که معمولاً در خانه حافظه بعدی قرار دارد، مگر اینکه دستورالعمل جهش دستورالعمل بعدی باشد که به رایانه اعلام می‌کند دستورالعمل بعدی در خانه دیگر قرار گرفته‌است).

ورودی/خروجی


برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.