دانلود مقاله ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و درمان ان فایل ورد (word)

دانلود مقاله ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و درمان ان فایل ورد (word) دارای 77 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و درمان ان فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و درمان ان فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن دانلود مقاله ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و درمان ان فایل ورد (word) :

ناهنجاریهای جسمانی راههای تشخیص و در مان ان

منابع و مآخذ
1 دنیای نان. محمد علی رخ، محمد رضا زارع بیدکی. انتشارات مفاخر.
2 تکنولوژی نان. دکتر ناصر رجب‌زاده. انتشارات سمت.
3 بروشور نان طلای کم ارزش. دانشگاه علوم پزشکی تهران.
4 اینترنت (تهیه عکس).

مقدمه
منشاً بسیاری از ناهنجاریهای جسمانی ما عدم رعایت بهداشتی حرکتی است که شامل اعمال وعاداتی از قبیل :طرز نادرست نشستن، خوابیدن، راه رفتن، ایستادن، مطالعه کردن و انتخاب کفش نامناسب و… می باشد. در نتیجه می توان با فراگیری و رعایت بهداشت حرکتی و تجدید نظر در عادات اشتباه روزمره خود از بروز بسیاری از آنها جلوگیری کنیم.
و اما برای درمان کیفیت و کمیت تمرینها از اهمیت بسزائی بر خوردار است لذا توصیه اکید می شود که تمرینها تحت نظر فرد متخصص انجام شوند تا بتوانیم بهترین نتیجه را بگیریم و دچار مشکل نشویم.- بعنوان مثال اگر در انتخاب و یا انجام تمرینها دقت کافی نداشته باشیم نه تنها ناهنجاری اصلاح نمی شود بلکه منجر به بروز صدمات و عوارض ناخواسته هم می شود. خصوصاً در مورد ناهنجاری های ستون فقرات که از حساسیت بیشتری برخوردارند و همچنین باید زمان کافی صرف کرد. چرا که اگر زمان خیلی کمی صرف کنیم مسلماً بهبود نخواهیم یافت و صرف کردن زمان بیش از حد هم; (مثلاً انجام بیش از حد لازم حرکات اصلاحی پشت گود منجر به بروز پشت گرد می شود.)
بعد از درمان و اصلاح نیز باید توجه داشت که در صورت عدم رعایت بهداشت حرکتی و تکرار علل بروز، ناهنجاری برگشت پذیر خواهد بود. در این جا علل مهم و شایع بروز 14 ناهنجاری، نشانه ها و حرکات اصلایشان ارائه می شود.

بخش اول: علل بروز ناهنجاریها، نشانه ها و روش تشخیص
الف) سر به جلو (لوردوز یا قوس گردنی )
علل پیدایش :
1- بیماریهای نظیر سل ستون مهره های گردنی ، عفونتهای گردنی و پارگی دیسکهای بین مهره ای.
2- عادات غیر صحیح در نشستن، بویژه در هنگام مطالعه، ایستادن، راه رفتن و ورزش کردن.
3- ضعف بینایی بویژه در افراد نزدیک بین.
4- بکارگیری با لشهایی با ارتفاع زیاد درهنگام خوابیدن.

نشانه ها و روش تشخیص:
1- به جلو رفتن سر و بالا آمدن چانه (در این حالت زاویه بین گردن و فک حدود 90 درجه می شود که این زاویه خیلی بازتر از حد عادی است و در ارزیابی بدن بوسیله خط شاقولی لاله گوش مقابل آن قرار نمی گیرد.)

2- ارتفاع گردن این افراد نسبت به وضعیت عادی کوتاهتر به نظر می رسد و بعضاً یقه کت یا پیراهنشان به سمت بالا چروکیده می شود.
3- افزایش فشار بر روی مفاصل گردن در ناحیه پشت.
4- خستگی در عضلات ناحیه پشت گردن و پشت سر.
ب) کج گردنی
علل
(گرچه علت دقیق پیدایش این عارضه بخوبی مشخص نیست، اما مهمترین عللی که تاکنون به آن‌ها اشاره شده بدین ترتیب است:)
1- قرارگیری سر جنین در رحم مادر در وضعیت نامناسب.
2- ضربه های درون زهدانی که باعث خونریزی درون عضله شده و تشکیل بافت زخم می دهد و درنتیجه سبب کوتاهی عضلات گردنی می شود.
3- فلج یا کوتاهی عضله جناغی- چنبری – پستانی – در یک طرف .
4- سوختگی پوست ، پارگی دیسک بین مهره ای، سل ستون مهره های گردنی.
5- نگهداری سر در وضعیت بد یا نامناسب به مدت طولانی (مثلاً هنگام مطالعه یا انجام فعالیتهای روزمره).6- ضعف شنوایی و بینایی به گونه ای که دانش آموز برای بهتر شنیدن یا بهتر دیدن ناخوداگاه گردن خود را کج می کند تا گوش یا چشم ضعیف او به منبع صوت یا تصویر نزدیکتر شود.

نشانه ها:
1- عدم تقارن فاصله گوشها از سطح شانه ها،
2- قرارگیری سر در یک طرف وچرخش صورت ،
3- نامساوی بودن دامنه حرکتی در خمش جانبی سر.
پ) شانه نابرابر
علل:
1- اتخاذ وضعیت غلط در هنگام نشستن، ایستادن، خوابیدن، راه رفتنهای طولانی یا فعالیتهای یکطرفه در ورزش.

2- عدم تعادل در عضلات نگهدارنده کمربند شانه و عضلات نردبانی قدامی.
3- استفاده از دست مسلط بدون توجه به بکارگیری دست دیگر همانند حمل کیف واجسام سنگین با یک دست برای سالیان متمادی.
4- عارضه کج پشتی، شکستگی استخوانهای کمربند شانه و بدجوش خوردن آنها مانند شکستگی استخوان ترقوه و دررفتگی مفصل جناغی–ترقوه ای.
نشانه ها:
1- نابرابری در ارتفاع دو زائده اخرمی یا دو استخوان ترقوه و خارج شدن شانه ها از وضعیت تعادل.
2- نابرابری زاویه تحتانی کتف.
3- نابرابر بودن زاویه میان گردن و سر شانه که معمولاً ناشی از برجسته بودن عضلات ناحیه شانه در یک طرف است.

4- کاهش تحرک در مفصل شانه بویژه کاهش دامنه حرکتی دست.
5- درد در اطراف شانه ها و گردن.
6- ناهمسان بودن فاصله میان ناحیه داخلی بازو و تنه در دو طرف.
ت)پشت صاف
علل:
1- ارثی و ژنتیکی.
2- نرمی استخوان درسنین شیر خوارگی.
3- پوشیدن کفش های پاشنه بلند.
4- نشستن برای ساعات متمادی و فقر حرکتی.
5- کوتاهی عضلات همسر ینگ وباز کننده های ران.
6- ضعف عضلات خم کننده ران و عضلات ولیگامنت های نگه دارنده ستون فقرات در ناحیه کمری.
نشانه ها و عوارض:
1- صاف شدن ستون مهره ها براثر ازبین رفتن انحنای ستون مهره ها درناحیه پشت یا کمر یعنی اگر با قامت کاملاً صاف و کشیده، از پشت به دیواری تکیه دهیم فاصله ای بین مهره های کمری و گردنی با دیوار وجود نخواهد داشت ویا کمتر از حد معمول (2-5/2 برای مهره های گردن 5/2-3 برای کمر) خواهد بود.

2- چرخش لگن خاصره به عقب.
3- کاهش فنریت ستون فقرات، مختل شدن ساز و کار جذب ضربه، آسیب دیدن مواد غضروفی و دیسک بین مهره ها.
4- درد درناحیه کمر.
5- بروز مشکلات در دستگاه گوارش بعلت تغییر در موقعیت حفره شکمی و احشای داخلی.
باید توجه داشت که با افزایش وزن مشکلات ناشی از این عارضه بیشتر بروز می‌کند.
ث) پشت گود (لوردوز):
علل:
1- در رفتن مادرزادی دو طرف مفصل ران.
2- کوتاهی عضلات خم کننده ران (سوئز خاصره ای و راست رانی)، عضلات بازکننده ستون مهره ها در ناحیه کمری و تاندون آشیل.
3- کشیدگی عضلات سرینی، شکم و همسترینگ.

4- ضعف عضلات شکمی و سنگین شدن حفره شکمی دراثر چاقی بیش از حد ویا بارداری خانمها.
5- نشستن نادرست، استفاده از صندلی های غیر استاندارد و پایه بلند، استفاده از کفش پاشنه بلند و عدم رعایت بهداشت حرکتی.
6- ورزشهایی که باعث می شوند ورزشکاران از بدن خود بشکل نامتعادل استفاده کنند. مثل: شنای پروانه، پرتاب نیزه و حرکات ژیمناستیک (چرخشها و پارالل بانوان).
7- شیوه نادرست برداشتن و جابجایی اشیاء سنگین.
نشانه ها :
1- فرورفتگی شدید قوس کمری در هنگام ایستادن، (بیش از 3- 5/2 سانتی‌متر).
2- افتادگی و برآمدگی شکم، افتادگی لگن خاصره به جلو، چرخش باسن به عقب و بالا . متمایل شدن بالا تنه به عقب.

3- درد درناحیه پایین کمر. (اغلب درد خستگی).
ج) پشت گرد (کیفوزیس که بحالت شدید آن قوز گفته می شود)
علل:
1- کارکرد بیش از حد دستها در جلوی بدن (در فعالیتهایی مثل: نوشتن، خیاطی ، آرایشگری و… که سبب نزدیک شدن چا نه به سینه وتمایل کتفها به جلو می شوند) و عدم تقویت عضلات مخالف.

نشانه ها و عوارض:
1- افتادن شانه ها به جلو، جلو آمدن سر وگردن ونزدیکتر شدن چا نه به سینه، از بین رفتن گودی پشت گردن، برجسته تر شدن استخوان کتف و تمایل دستها به جلو.
2- افتادگی وبر آمدگی شکم، از بین رفتن گودی پشت کمر، به عقب رفتن لگن خاصره، و انحنای غیر طبیعی پشت.
3- انقباض و کوتاهی عضلات قسمت قدامی تنه و قفسه سینه وعضلات بخش خلفی ران و سرینی.
4- شل شدن و کش آمدن عضلات خلفی بالا تنه و بخش قدامی ران.
5- ایجاد اختلال در کار قلب و تنفس و خستگی زود رس در موارد شدید به علت تغییر موقعیت اصلی اندامهای حساس داخلی.
6- احساس درد و کوفتگی درقفسه سینه خصوصاً هنگام تلاش جسمانی.
چ)انحنای ستون فقرات به طرفین (اسکولیوز یا کج پشتی)
علل:
1- موروثی و مادرزادی.
2- شیوه اشتباه درآغوش گرفتن نوزاد ( که موجب بروز کج پشتی در کودک می شود.)
3- اتخاذ وضعیت های غلط مثل عادت به نشستن بک طرفی ویا حمل اجسامی مثل کیف مدرسه بایک دست به مدت طولانی.
4- کمر درد (بویژه ناراحتی های عصب سیاتیک که عضلات یک طرف کمی گرفته اند.)
5- اختلالات متابولیسم.
6- شرکت در بعضی رشته های ورزشی که مستلزم حرکات و فعالیت های یک طرفه می باشد مثل تنیس.

7- کوتاهی یک پا.
8- تومور مهره‌ها، عیب استخوانی، ناهنجار بودن شکل مهرها و نرمی استخوان.
9- کوتاهی عضلات دورکننده ران در یک پا که سبب افتادگی لگن درآن سمت می شود.
10- کوتاهی عضلات نزدیک کننده ران دریک پا که سبب بالا رفتن لگن درسمت مقابل می شود.
نشانه ها و عوارض:
1- قرار نگرفتن همه مهره ها در امتداد نخ (خط) شاقولی (که حالت عمود دارد.)
2- در یک سطح نبودن شانه ها.

3- چرخش تنه به راست و چپ ونا مساوی بودن دامنه حرکتی چرخش به طرفین.
4- نا مساوی بودن فاصله انگشتان یک دست تازمین با فاصله انگشتان دست دیگر تا زمین در حالیکه صاف ایستاده ایم.
5- عضلات قسمت مقعر ستون مهره ها کوتاه و منقبض شده و یک توده عضلانی مشاهده می‌شود و عضلات قسمت محدب کش آمده و شل می‌شود.
6- عدم قرینگی عضلات اطراف تنه.

7- اختلال در عملکرد دستگاه قلبی- تنفسی.
8- اختلالات عصبی (که بیشتر به صورت فشار روی ریشه های عصبی و ضایعه نخاعی دیده می‌شود).
9- اختلال در راه رفتن.
10- کاهش تحرک ستون فقرات (محدود شدن چرخش مهره ها و کاهش دامنه حرکتی در جهت خم شدن به طرفین).
ح) انحراف جانبی لگن:
متأسفانه به علل شکل گیری ونشانه های این ناهنجاری اشاره ای نشده اما احتمالاً یکی از علل آن، عادات اشتباه حرکتی از جمله ایستادنهای طولانی به شیوه نادرست است.
خ) زانوی پرانتزی (پای کمانی یا واروس):
علل

1- وراثت.
2- راه افتادن زودرس کودک واستفاده مداوم از پوشکهای حجیم در دوران نوزادی.
3- بیماریهایی که بر روی استخوان یا ساختار مفصل زانو اثر می گذارند، مانند نرمی استخوان و آرتروز.
4- آسیبهای صفحات رشد زانو بر اثر ضربات حاد یاناشی از پرکاری که به رشد نابرابر استخوانهای اطراف زانو منجر می شود.
5- بدجوش خوردن شکستگی استخوانهای اطراف زانو.
6- فلج عضلانی مانند بیماری فلج اطفال.

7- پارگی و کشیدگی کپسول ورباط خارجی زانو (دراثر ضربه).
8- ضعف عضلانی؛ مانند ضعف عضلات دوسر رانی.
9- کوتاهی عضلات؛ مانند کوتاهی عضلات نیمه غشایی ونیمه وتری.
10-عفونت در زانو.
نشانه ها:
1- درحالت ایستاده (که مچ پاها از داخل بهم چسبیده باشد) فاصله داخل دوزانو بیش از 4 سانتیمتر (7 درجه) می باشد.

2- راه رفتن اردک وارو سائیده شدن قوزکهای پا به هم درحین راه رفتن .
3- چرخش ساق (استخوان درشت نی به داخل) و انحراف استخوان کشکک و پنجه ها به داخل.
4- ضعف عضلات ناحیه خارجی، مانند عضلات کشنده پهن نیام، دوسر رانی و عضلات نازک نئی.
5- کوتاهی عضلات ناحیه داخلی، مانند عضلات نیمه غشایی و نیمه وتری، راست داخلی و درشت نئی قدامی،
6- کشیدگی رباطها و کپسول خارجی زانو (نازک نئی- رانی) و مچ پا (نازک نئی – قاپی) و کوتاهی رباطها و کپسول جانب داخلی زانو (درشت نئی- رانی) و مچ پا (دلتوئید).
7- کاهش ارتفاع پایین تنه.
8- آرتروز زودرس.
9- درد واحساس خستگی زودرس.
10- راه رفتن روی لبه خارجی پا و سائیدگی بیش از حد کناره خارجی کفش.

11- از آنجا که عمده فشار به بخش داخلی زانوها وارد می‌شود، این بخش در مقابل ضربه های سنگین و له شدن دیسکها آسیب پذیر تر می شود و این بخش ( بخش داخلی قشر استخوانی، استخوانهای ران و درشت نی) به علت تحمل فشار ضخیمتر می شوند.
استفاده از کفشهای طبی در بهبود ناهنجاری های زانو بسیار مفیدند.
د) زانوی ضربدری (و الگوم زانو، زانوی چسبیده یا برونگرا)
علل:
1- وراثت.
2- راه افتادن زودرس کودک.
3- بیماریهایی که بر روی استخوان یا ساختار مفصل زانو اثر می گذارند.
4- شکستگی و بدجوش خوردگیهای سطوح مفصلی زانو.
5- رشد بیش از اندازه کندیل داخلی در مقایسه باکندیل خارجی زانو.
6- کاهش زاویه بین سرو گردن استخوان ران با تنه.
7- پارگی کپسول و رباط داخلی زانو وکوتاهی کپسول و رباط خارجی زانو.
8- ضعف عضلات نیمه غشایی ونیمه وتری.
9- کوتاهی عضلات وبویژه عضله کشنده پهن نیام و عضله دو سررانی .
نشانه ها:

1- نزدیک شدن زانوها به خط میانی بدن و دور شدن قوزکهای داخلی از یکدیگر در حالت ایستاده.
2- کوتاهی تاندون آشیل.
3- تمایل کشگکها به خارج و احتمال بروز نیمه دررفتگی آن.
4- سائیده شدن زانوها به یکدیگر به هنگام راه رفتن.
5- خستگی زودرس به هنگام راه رفتن و دویدن.
6- درد پشت ساق و جلوی ران.
7- کوتاهی قد.
8- آرتروز زودرس زانو.
9- بروز عوارض ثانویه، مانند عارضه کف پای صاف.
10- افزایش وزن.

11- سائیدگی بیش از حد کناره داخلی کفش.
12- راه رفتن با پاهای چرخیده به خارج و گاه به طور عکس با پنجه های چرخیده به داخل.
13- نشستن قورباغه ای (دو زانو به طوریکه قوزک داخلی مچ روی زمین قرار گیرد).
ذ) کف پای صاف

علل :
1- وراثت.
2- ضعف و یا فلج عضلات نگهدارنده قوسهای کف پا ناشی از بیماری های عصبی و عضلانی.
3- چرخش اندام های تحتانی به خارج و ناهنجاری های زانو که باعث فشار روی قسمت های مختلف کف پا می شود.
4- بیماری هایی مانند فلج اطفال و اختلالات تغذیه ای عضلانی (دیستروفی).
5- بستری شدن و عدم تحرک بدنی به مدت طولانی.
6- صدمات و حوادثی مانند پارگی های کامل لیگامنتی و شکستگی های شدید ناحیه پا.
7- افزایش وزن.
8- مشاغل سرپایی مانند دندانپزشکی و آرایشگری و یا ایستادن های طولانی.
9- پوشیدن کفش های نامناسب به مدت طولانی مانند کفشهای تنگ، پاشنه بلند و پنجه باریک.
10- ضعف عضلات ناحیه ساق و کف پا.
11- عدم تعادل و هماهنگی میان انعطاف پذیری و قدرت در عضلات کف پایی با عضلات ساق پا به ویژه در ورزشکاران.

نشانه ها و عوارض:
1- کاهش قوس طولی.
2- چرخش پاشنه به خارج.
3- برجستگی استخوان ناوی.
4- پهن شدن پا.
5- قرار گرفتن پنجه پا به بیرون در هنگام راه رفتن.
6- قرار گرفتن جانب داخلی پا بر روی زمین در هنگام ایستادن و راه رفتن.
7- سائیدگی جانب داخلی ناحیه پاشنه کف

9- خستگی زودرس و کمردرد.
10- تمایل به ضربدری شدن زانو.
11- تغییر رنگ و سخت شدن پوست ناحیه قوس داخلی و گاه پینه بستن آن ناحیه.
12- بروز ناراحتی در مفاصل مختلف بدن مثل زانو و مهره های کمر (در اثر اینکه: نیروهایی که هنگام دویدن و یا راه رفتن باید به کف پا وارد می‌شوند به قسمت های فوقانی بدن وارد می شوند).
13- تضعیف توانمندی عمومی پا از جمله ضعیف شدن عضلاتی که در خم و باز کردن انگشتها دخالت دارند و در نتیجه انگشتان پا فعالیت اصلی خود را از دست می دهند.
ر) کف پای گود

علل:
1- کوتاهی بافت های نرم داخل پا به دلیل فعالیت های بیش از اندازه.
2- کوتاهی تاندون آشیل.
3- ضعف عضلات درشت نی قدامی، بازکننده دراز شست پا و عضلات بین استخوانی و دودی کف پایی.
4- گرفتگی یا فلج عضلات کف پایی به دلیل اختلالات عصبی- عضلانی.
نشانه ها:
1- افزایش قوس طولی پا و برآمدگی روی پا.
2- زاویه دار شدن قوس عرضی پا.

3- چرخش داخلی پاشنه.
4- کاهش دامنه حرکتی و خم شدن مفصل کف پایی و بند انگشتی.
5- احساس درد در عضلات جلوی ساق پا و در ناحیه کف پا در سرتاسر نیام کف پایی.
6- احساس خستگی زودرس در راه رفتن ها و ایستادن ها و کوفتگی در ناحیه سینه پا.
7- کاهش تعادل و راه رفتن غیرموزون.

8- سائیدگی جانب خارجی و ناحیه پاشنه کفش و فرسودگی غیرمعمول آن.
ز) انگشت شست کج (هالوکس و الگوس)
علل:
1- پوشیدن کفش های پنجه باریک و پاشنه بلند و جوراب های تنگ خصوصاً زمانی که فرد دچار ضعف عضلانی باشد.
2- کف پای صاف و پهن.
3- نداشتن انگشت دوم به دلیل صدمات جراحی.
4- عفونت های مفصل اولین استخوان کف پایی و بند شست پا.
5- فشار بیش از حد و حرکات تکراری بر روی مفصل، مانند حرکت بالرینها.
6- کوتاهی عضلات نزدیک کننده شست پا.
7- کشیدگی و ضعف عضلات دور کننده شست پا و ضعف قوس عرضی پا.
8- بر هم خوردن ساختارهای لیگامنتی و کپسول مفصلی ناحیه مذکور.
9- تغییر شکل رویه کفش در جانب داخلی و کج شدن پنجه آن.
نشانه ها:

1- انحراف انگشت شست پا به خارج.
2- قرار گرفتن انگشت شست پا در زیر انگشت دوم یا روی آن.
3- وجود پینه در اطراف مفصل انگشت شست.
4- تورم مفصل، التهاب کیسه های زلالی و بدشکلی مفصل.
5- اختلالات مفصلی و تغییر دامنه حرکتی طبیعی مفصل و کاهش تحرک کف پا.
6- شکستگی های ریز استخوان کف پایی و بندهای انگشت شست.
7- کاهش قوس عرضی پا.

8- انگشت چکشی و کف پای صاف.
9- کشیدگی و انعطاف بیش از حد عضلات دور کننده شست و کوتاهی عضلات نزدیک کننده شست.
10- کاهش تحمل فرد هنگام ایستادن و مختل شدن کارایی ایستادن.
ژ) انگشت چکشی
علل:
1- بیماری های عصبی- عضلانی.
2- اختلالات بافت همبند.
3- بلندی انگشت دوم نسبت به انگشتان پا.
4- در رفتگی و نیمه دررفتگی مفاصل انگشتان پا.
5- عدم تعادل قدرت میان عضلات خم کننده و باز کننده انگشتان پا.
6- افزایش قوس پا.

7- استفاده از جوراب و کفش تنگ، کفش پاشنه بلند و کفش پنجه باریک.
نشانه ها:
1- خم شدگی بند میانی یا انتهایی انگشتان پا.
2- بازشدگی مفصل بندانگشتی- کف پایی.
3- پینه بر سطح رویی مفصل بند انگشتی به دلیل تماس با کفش.
4- درد و خستگی در مفصل مبتلا.
5- تغییر شکل طبیعی ناخن انگشتان مبتلا.

بخش دوم: حرکات اصلاحی
الف) حرکات اصلای برای ناهنجاری سر به جلو (لوردوزیا قوس گردنی):
1- هدف: کشش عضلات ناحیه گردن.
ایستاده و در حالی که به روبرو نگاه می کنید به آرامی سر را به عقب خم نمائید و به آسمان (یا سقف) نگاه کنید به وضعیت شروع بازگشته و حرکت را تکرار نمائید.
2- پشت به دیوار بایستید، پاشنه های پا را به فاصله 8-5 سانتیمتر از دیوار قرار دهید، چانه را پایین نگه دارید و پشت سر را به دیوار بفشارید. پس از استراحت مجددا حرکت را تکرار کنید. در اجرای حرکت انحنای کمر نباید افزایش یابد.
3- پشت به دیوار ایستاده سر را به دیوار تکیه داده و به سمت بالا بکشید تا گودی گردن کم شود.
4- به پشت بر روی زمین دراز بکشید. در حالی که چانه را به طرف سینه می برید سر را به پایین فشار دهید تا از انحنای گردنی کاسته شود. نباید به انحنای کمر افزوده شود.
5- در حالت نشسته بر روی زمین یا ایستاده با تعادل مناسب دو دست را در پشت سر قرار دهید و بکوشید سر را به پایین ببرید و در حالت کششی حفظ کنید . به حالت اول برگشته و حرکت را مجدداً تکرار نمایید.

6- هدف : کشش عضلات ناحیه قدامی گردن.
سرپا بایستید. دست را روی پیشانی قرار دهید و سر را بدون اینکه متحمل مقاومتی شود در حداکثر دامنه حرکتی به عقب بکشید. پس از استراحت مجدداً حرکت را تکرار کنید.
7- برای تقویت عضلات ناحیه قدامی به پشت بر روی زمین خوابیده و بکوشید تا با بلند کردن سر از روی زمین چانه را به سینه نزدیک کنید. گویا می خواهید به انگشتان پا نگاه کنید.
8- به حالت طاقباز خوابیده و بکوشید تا سر خود را از روی زمین بلند کنید، در حالی که وزنه ای بر روی پیشانی شما قرار گرفته است.

9- می توانید در یکی از دو حالت ایستاده یا نشسته قرار گرفته و با گذاشتن کف دست خود بر روی پیشانی از حرکت سر به جلو خودداری کنید و به آن مقاومت دهید. به گونه‌ای که عضلات ناحیه قدامی منقبض شود.
10- انگشتان دست را در پشت سر قلاب کنید. در حالی که سر مقاومت می کند، سر را به بالا و عقب فشار دهید. در این حرکت سعی کنید سر را با نیروی بازو به پایین بکشید. بعد از اجرای چند بار حرکت استراحت کنید و مجدداً این حرکت را ادامه دهید.
11- انگشتان دست را در پشت سر قلاب کنید. با نیروی بازو سر را به جلو بکشید، در حالی که سر مقاومت می‌کند و به عقب فشار می آورد. بعد از چند بار اجرا استراحت کرده و دوباره تکرار می کنیم.
12- در حالی که چانه را به طرف داخل نگه داشته اید سر را در نیمدایره جلو بچرخانید. حرکت به سمت جلو تقریبا حالت انفعالی دارد. سعی کنید سر را با شدت و قدرت بیشتری به سمت عقب حرکت دهید. بعد از انجام چند حرکت مجدداً عکس حرکت را تکرار کنید.
می توانید این ورزش ها را از 3 حرکت از هر کدام شروع و یک روز در میان یک حرکت اضافه کنید تا به 20 حرکت برسد.

ب) حرکات اصلاحی کج گردنی:
1- در وضعیت ایستاده سعی کنید سر را به سمت محور بدن و در راستای ستون فقران نگاه دارید. در این حالت عضله کوتاه شده را کشش دهید در آستانه درد به مدت 60 ثانیه وضعیت خود را حفظ کنید.
2- در وضعیت خوابیده به پهلو قرار بگیرید. آن طرف گردن که عضلاتش کوتاه شده رو به سمت بالا باشد. به گونه‌ای که سر از لبه تخت بیرون بیاید (بدون تماس با لبه تخت). حالا سر را رها کنید تا با استفاده از نیروی جاذبه زمین عضله کوتاه شده کشش یابد.
3- کف دست را به کنار سر در طرفی که عضله کوتاه شده، گذاشته و بکوشید تا سر را به طرف مخالف فشار دهید. تنها مقاومت موجود مقاومت عضله کوتاه شده است.
4- با حرکت دادن سر، یک دایره فرضی را در فضا ترسیم نمائید. شعاع دایره هر چه بزرگتر باشد بهتر است. جهت چرخش را به تناوب تغییر دهید.
5- با پهلوی سر (نه پیشانی) توپ معلق در فضا را هل دهید. این حرکت در سمت عضله کش آمده باید تکرار شود و حرکت از ناحیه گردن باشد نه تنه.

6- کف دست خود را در پهلوی سر در طرفی که عضله کش آمده قرار دهید تا از این طریق مقاومتی ایجاد کنید. اکنون با فشار سر به دست بکوشید تا سر را به شانه نزدیک کنید.
7- در وضعیت خوابیده به پهلو قرار بگیرید (موافق سمتی که عضله کوتاه شده است)؛ در حالی که سر هیچ گونه اتکایی ندارد بکوشید برخلاف جاذبه زمین سر را از پهلو بالا آورده و به شانه نزدیک کنید (استفاده از نیروی جاذبه).

می توانید تمرین فوق را با اعمال مقاومت توسط دست یا وزنه انجام دهید.

پ) حرکات اصلای شانه نابرابر:
1- دستها را در بالای سر در یکدیگر قفل کنید. بکوشید تا حد امکان آن را به سمت بالا بکشید. کشیده شدن عضلات زیر بغل حاکی از اجرای صحیح است.
2- تمرین بالا را می‌توان در وضعیت خوابیده به پشت نیز انجام داد. در این حالت دستها به طرف بالا- عقب کشیده شده و تلاش می‌شود تا پشت دستها بر روی زمین قرار گیرد، بدون آنکه از ناحیه آرنج خم شده باشد.
3- از بارفیکس به حالت ثابت آویزان شوید.
4- با دستی که شانه در آن سمت افتاده است از بارفیکس آویزان شوید.
5- در وضعیت ایستاده بکوشید تا شانه در سمتی که افتادگی دارد به بالا برده شود.
6- در وضعیت ایستاده با شانه پایین تر به توپ فوتبال یا والیبال آویزان شده ضربه بزنید تا توپ به طرف بالا برود.

ت) حرکات اصلاحی پشت صاف
1- به صورت خمیده به جلو راه می رویم و هر دو دست را به پنجه پاهائی که هنگام قدم برداشتن به جلو حرکت می کنند، می زنیم.
2- پاها را به اندازه عرض شانه باز می کنیم و می ایستیم، دستها را در طرفین بدن باز می کنیم و با تاب دادن دستها کمر را به سمت چپ و راست حرکت می دهیم.
3- با پای باز می ایستیم، سپس از مقابل، بدن را به طرف جلو خم کرده و دست راست را به پای چپ می زنیم و سپس با خم کردن بدن از پشت، سعی می کنیم تا دست راست را به پشت پای چپ بزنیم. دست چپ باید در هر دو مورد در بالای سر باشد. سپس با دست چپ این حرکت را انجام دهید.
4- بر روی سینه می خوابیم و دستهایمان را کشیده همراه شانه و همزمان با پای مخالف از روی زمین بلند می کنیم و با دست و پای دیگر نیز تکرار می کنیم.
5- در وضعیت ایستاده تنه خود را به طرف جلو و پایین خم کنید. با گذاشتن دستها در پشت سر بکوشید تا تنه خود را به سمت بالا بیاورید.
6- به پشت بر روی زمین خوابیده و بکوشید تا با فشار همزمان دستها به زمین یک قوس در کمر ایجاد کنید (همانند پل در ورزش کشتی).

7- به پشت خوابیده و دستها و پاها را در امتداد بدن کشیده نگه می داریم. در این حالت زانوها را جمع کرده و دستها و سروسینه را از زمین به طرف پاها جمع می‌کنیم و سپس به حالت اول برمی‌گردیم.8- به پشت بر روی زمین خوابیده و با جمع کردن زانوها کف پاها را بر روی زمین قرار می دهیم. در این حالت به سمت عقب غلت زده و پاها را به طرف بالا می بریم و باز می گردیم.
9- در حالت چهار دست و پا قرار می گیریم و ستون مهره ها را به سمت پائین و بالا قوس می کنیم، البته در هر دو حالت دستها و سرمان را نیز به طرف پائین و بالا حرکت می دهیم. (هنگامی که قوس ستون فقرات به شکل تاق است آرنجها صاف و کشیده باشد و هنگامی که به شکل ناواست دستها کمی خم شود).
10- از حالت نشسته، به پشت غلت می زنیم و پاها را به طرف بالا دراز می کنیم کمی و سپس به حالت اول برمی گردیم.
11- با قرار دادن کف دست ها بر روی زمین به صورت دو زانو می نشینیم و سپس با خم کردن آرنجها سینه و چانه را به زمین نزدیک می کنیم و به مرحله اول باز می گردیم.
12- با پاهای باز، دستها را در بالای بدن گرفته و به صورت دایره بالاتنه را می‌چرخانیم.
13- در حالت ایستاده پاها را به اندازه عرض شانه باز می کنیم و با تاب دادن دستها به سمت بالا و طرفین بدن را حرکت داده و می چرخانیم.
14- به حالت چهار دست و پا روی زمین بنشینید، دست راست را ابتدا تا حد امکان بالا و سپس پایین بیاورید و زیر بغل دست مخالف حرکت دهید. این حرکت را روی هر دو دست چندین بار تکرار کنید.

ث) حرکات اصلاحی پشت گود (لوردوز)
1- ایستاده یک پا را کمی جلوتر گذاشته و پنجه پای دیگر را کمی عقب تر روی زمین می گذاریم. با چرخش دستها از مفصل کتف و تاب دادن آنها بدن را به طرف پائین و بالا حرکت می دهیم.
2- کنار دیوار ایستاده و دستها را در مقابل بدن می گیریم. در این حالت سعی می کنیم با فشار بدن را به دیوار چسبانیده و بدین وسیله فاصله بین مهره های پشت را با دیوار پر کنیم.
3- با قرار دادن یک عدد دستمال یا طناب در کف پاها و گرفتن دو سر آن به وسیله دستهایمان، سعی در جمع و باز کردن مفصل زانو می کنیم و با این حرکت موجب کشیده شدن عضلات پشت کمر می شویم.
4- روی باسن بنشینید، پاها را کشیده و رو به جلو نگه دارید، یکی از پاها را در جلو سینه جمع کنید و با دو دست پاشنه همین پا را محکم بگیرید سپس زانو را باز کنید. این حرکت را روی دو پا چند بار تکرار کنید.
5- به پشت می خوابیم و با یک دست پنجه پای مخالف را گرفته و به طرف ساق پا می کشیم و سعی می کنیم آن زانو را صاف کنیم سپس با پای دیگر این حرکت را تکرار می کنیم.
6- ایستاده، پاها را از هم فاصله می دهیم. با گرفتن دست یک نفر از پشت و زیر پاها و همزمان با خم کردن بدن به سمت پائین، سعی می کنیم با کمک نفری که دستهایمان را از بین پاها به عقب می کشد حرکت خم شدن در دامنه معین به پایین را تکرار کنیم.

7- با زانوهائی صاف، بدنمان را به جلو خم می کنیم و سعی می کنیم نوک انگشتان به پاها و یا زمین برخورد نماید (بدون خم شدن زانوها)‌ و این حرکت را تکرار می کنیم.
8- روی زمین نشسته و پاها را کاملاً صاف نگه دارید. تنه را به سمت رانها آورده و بکوشید تا با دستها مچ پاها را لمس کنید بدون اینکه زانو خم شود. (توجه: خم کردن تنه به جلو از ناحیه کمر باشد)
9- در وضعیت ایستاده یک پا را تا جایی که امکان دارد به عقب برده و آن را از پای جلو دور کنید. در این زمان ارتفاع خود را با خم کردن زانوی پای جلو کم کنید. احساس کشش در عضلات ناحیه جلوی مفصل ران پای کشیده شده به عقب، حس می‌شود.
10- به پشت بر روی زمین دراز کشیده در حالی که زانوها خم و کف پاها بر روی زمین است و پشت ساق با پشت ران تماس دارد، در این وضعیت حرکت دراز و نشست انجام دهید.
(برای جلوگیری از تشدید قوس کمر بالاتنه را به اندازه ای بالا می آوریم که مچ دست به سر زانو بخورد و کمر از زمین جدا نشود. بعد از انجام این تمرین حتماً برای مدتی در حالیکه زانوها را در شکم جمع و بغل کرده اید، دراز بکشید).
11- حالت چهار دست و پای گربه را به خود گرفته و با انقباض عضلات شکم بکوشید تا قوس ناحیه کمر را کم کنید.
12- به طرف شکم بر روی میز یا نیمکت دراز بکشید، در حالی که تمامی تنه بر روی میز یا نیمکت و پاها بر روی زمین قرار دارد یک پا را از پشت به بالا آورده و دوباره به وضعیت اولیه برگردانید. همین کار را برای پای دیگر نیز انجام دهید. توجه داشته باشید که برای پیشگیری از تشدید قوس، پاها تا سطح میز بالا بیایند.

13- با پاهائی جفت ایستاده و دستهایمان را به کمر تکیه می دهیم. در این حالت بالاتنه را صاف و از ناحیه کمر به طرف جلو خم می کنیم و به حالت اول بازمی‌گردیم.
14- هدف: تقویت عضلات شکم
روی باسن بنشینید، پاهای خود را به سمت جلو بکشید و همانند حرکت قیچی به بالا و پایین ببرید. در اجرای این حرکت می‌توان دستها را از شست روی زمین گذاشت و یا اینکه دستها را بالا نگه داشت.

15- بر روی زمین خوابیده زانوها را در شکم جمع می کنیم و در ادامه حرکت پای دوچرخه را انجام می دهیم.
16- به پشت خوابیده و زانوها را جمع می کنیم تا کف پا بر روی زمین قرار گیرد. در این حالت چند مرتبه به عضلات شکم فشار وارد می سازیم تا گودی پشت کمر به زمین بچسبد.
17- با گرفتن یک میله یا طناب سعی می کنیم بدنمان را به طرف بالا کشیده و مجدداً به پائین بازمی گردانیم. و این تمرین را تکرار کنیم.
18- بر روی باسن می نشینیم و با چسباندن زانوها به سینه مچ پاها را می گیریم. سپس بر روی پشت می خوابیم و حرکت گهواره را برای چند مرتبه تکرار می کنیم. (البته بهتر است دستها را در پشت رانها به هم قلاب کنیم.)
19- هدف: ایجاد جنبش پذیری در مهره های کمری.
(دستها و زانوها روی زمین) برای اجرای تمرین آماده شوید، سپس مهره های کمری را به حالت شل و آزاد رها کنید و مجدداً مهره های کمری را به سمت بالا حرکت دهید، به طوری که در مهره های کمری فرورفتگی و برآمدگی ایجاد شود. این حرکت را چند مرتبه انجام دهید و پس از استراحت مجدداً تکرار کنید.20- به صورت زانو بلند و لی لی کردن حرکت می کنیم و هماهنگ با حرکات پا دستهایمان را نیز به حرکت درمی آوریم.
سایر تمرینهایی که در این مرحله باید انجام شود شامل خزیدن و همچنین شنای کرال پشت در استخر است.
دو نکته در بهبود این ناهنجاری تأثیر فوق العاده دارند: یکی این که در هنگام راه رفتن و ایستادن و … شکم را به داخل برده و عضلاتش را منقبض نگه داریم و دیگر اینکه هنگام خوابیدن زانوها را در شکم جمع کنیم.
ج) حرکات اصلاحی پشت گرد
1- در چهارچوب در ایستاده و وضعیت صحیح را انتخاب کنید. در حالی که دو دست خود را تا سرحد شانه، بالا آورده اید، بکوشید تا از چهارچوب در با آرامی عبور کنید. هنگام اجرای حرکت مراقب باشید تا قوس کمر تشدید نشود.
2- دو زانو بر روی زمین بنشینید. سپس بکوشید دستها را به طرف جلو رانده و با چنگ زدن زمین آنها را تا سر حد امکان به دورترین نقطه منتقل کنید. در این حالت بکوشید فاصله زیر بازو و کتفها با زمین در حداقل اندازه باشد (کشش گربه).

3- هدف: ایجاد انعطاف و کشش در عضلات ناحیه سینه.
این تمرین دو نفره به دو صورت نشسته و ایستاده انجام می‌شود. دو نفر پشت به یکدیگر قرار می گیرند و دستهای یکدیگر را در حالی که به بالای سر کشیده شده است از مچ می گیرند. شروع حرکت به این ترتیب است که یک نفر با خم کردن تنه خود نفر دیگر را به پشت خود می کشد، سپس به حالت استراحت برمی‌گردد و فرد دیگر همین حرکت را تکرار می‌کند. فردی که بالای پشت دیگری قرار دارد باید سعی کند بدن خود را صاف و کشیده نگه دارد. بهتر است این تمرین ابتدا نشسته وسپس ایستاده انجام شود.